tezevvüç

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish تزوج (tezevvüc), from Arabic تَزَوُّج (tazawwuj).

Pronunciation

• IPA^(key): /te.zevˈvytʃ/
• Hyphenation: te‧zev‧vüç

Noun

tezevvüç (definite accusative tezevvücü, plural tezevvüçler) (archaic)

1. marriage

   Synonyms: evlenme, izdivaç

Declension

Inflection
Nominative	tezevvüç
Definite accusative	tezevvücü
	Singular	Plural
Nominative	tezevvüç	tezevvüçler
Definite accusative	tezevvücü	tezevvüçleri
Dative	tezevvüce	tezevvüçlere
Locative	tezevvüçte	tezevvüçlerde
Ablative	tezevvüçten	tezevvüçlerden
Genitive	tezevvücün	tezevvüçlerin

Derived terms

• tezevvüç etmek

 

Related terms

• izdivaç
• zevce
• zevç

 

Further reading

• “tezevvüç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu