zevce
Turkish
editEtymology
editInherited from Ottoman Turkish زوجه (zevce), from Arabic زَوْجَة (zawja). Compare Azerbaijani zövcə.
Pronunciation
editNoun
editzevce (definite accusative zevceyi, plural zevceler) (archaic)
- wife
- Synonym: karı
- 2006, Nâzım Hikmet, Çeviri hikâyeler, Yapı Kredi Yayınları, page 34:
- Ve zevç ile zevce meçhul genci beklediler.
- And husband and wife waited for the unknown youth.
Declension
editInflection | ||
---|---|---|
Nominative | zevce | |
Definite accusative | zevceyi | |
Singular | Plural | |
Nominative | zevce | zevceler |
Definite accusative | zevceyi | zevceleri |
Dative | zevceye | zevcelere |
Locative | zevcede | zevcelerde |
Ablative | zevceden | zevcelerden |
Genitive | zevcenin | zevcelerin |
Derived terms
editRelated terms
editFurther reading
edit- “zevce”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Nişanyan, Sevan (2002–) “zevce”, in Nişanyan Sözlük