trencacolls
Catalan edit
Etymology edit
Verb-object compound, composed of trenca (“to break”) + colls (“necks”).
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [ˌtɾɛŋ.kəˈkɔʎs]
- IPA(key): (Balearic) [ˌtɾəŋ.kəˈkɔʎs]
- IPA(key): (Valencian) [ˌtɾeŋ.kaˈkɔʎs]
Noun edit
trencacolls m (invariable)
Further reading edit
- “trencacolls” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.