tribuarius
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /tri.buˈaː.ri.us/, [t̪rɪbuˈäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tri.buˈa.ri.us/, [t̪ribuˈäːrius]
Adjective
edittribuārius (feminine tribuāria, neuter tribuārium); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tribuārius | tribuāria | tribuārium | tribuāriī | tribuāriae | tribuāria | |
Genitive | tribuāriī | tribuāriae | tribuāriī | tribuāriōrum | tribuāriārum | tribuāriōrum | |
Dative | tribuāriō | tribuāriō | tribuāriīs | ||||
Accusative | tribuārium | tribuāriam | tribuārium | tribuāriōs | tribuāriās | tribuāria | |
Ablative | tribuāriō | tribuāriā | tribuāriō | tribuāriīs | |||
Vocative | tribuārie | tribuāria | tribuārium | tribuāriī | tribuāriae | tribuāria |
Related terms
editReferences
edit- “tribuarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “tribuarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- tribuarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.