trina
Italian edit
Etymology edit
From Vulgar Latin *trena, from Latin trina (“triple”).
Noun edit
trina f (plural trine)
Synonyms edit
Related terms edit
Anagrams edit
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈtriː.na/, [ˈt̪riːnä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈtri.na/, [ˈt̪riːnä]
- (Classical) IPA(key): /ˈtriː.naː/, [ˈt̪riːnäː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈtri.na/, [ˈt̪riːnä]
Numeral edit
trīna
- inflection of trīnus:
Numeral edit
trīnā
References edit
- trina in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Portuguese edit
Verb edit
trina
- inflection of trinar:
Spanish edit
Adjective edit
trina f
Verb edit
trina
- inflection of trinar: