triumwirat
Polish edit
Etymology edit
Borrowed from Latin triumvirātus.
Pronunciation edit
Noun edit
triumwirat m inan
Declension edit
Declension of triumwirat
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | triumwirat | triumwiraty |
genitive | triumwiratu | triumwiratów |
dative | triumwiratowi | triumwiratom |
accusative | triumwirat | triumwiraty |
instrumental | triumwiratem | triumwiratami |
locative | triumwiracie | triumwiratach |
vocative | triumwiracie | triumwiraty |
Derived terms edit
adjective
Further reading edit
- triumwirat in Polish dictionaries at PWN