Latin

edit

Etymology

edit

From trux +‎ -tās.

Pronunciation

edit

Noun

edit

trucitās f (genitive trucitātis); third declension

  1. (Medieval Latin) fierceness

Declension

edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative trucitās trucitātēs
Genitive trucitātis trucitātum
Dative trucitātī trucitātibus
Accusative trucitātem trucitātēs
Ablative trucitāte trucitātibus
Vocative trucitās trucitātēs