truncatio
Latin
editEtymology
editNoun
edittruncātiō f (genitive truncātiōnis); third declension
Declension
editThird-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | truncātiō | truncātiōnēs |
Genitive | truncātiōnis | truncātiōnum |
Dative | truncātiōnī | truncātiōnibus |
Accusative | truncātiōnem | truncātiōnēs |
Ablative | truncātiōne | truncātiōnibus |
Vocative | truncātiō | truncātiōnēs |
References
edit- “truncatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- truncatio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- truncatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.