tuair m sg
- vocative/genitive singular of tuar
tuair (present analytic tuaireann, future analytic tuairfidh, verbal noun tuar, past participle tuairthe)
- (transitive) Alternative form of tuar (“augur, forebode, presage; deserve, merit”)
Conjugation
edit
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
tuairim
|
tuaireann tú; tuairir†
|
tuaireann sé, sí
|
tuairimid
|
tuaireann sibh
|
tuaireann siad; tuairid†
|
a thuaireann; a thuaireas / a dtuaireann*; a dtuaireas*
|
tuairtear
|
past
|
thuair mé; thuaireas
|
thuair tú; thuairis
|
thuair sé, sí
|
thuaireamar; thuair muid
|
thuair sibh; thuaireabhair
|
thuair siad; thuaireadar
|
a thuair / ar thuair*
|
tuaireadh
|
past habitual
|
thuairinn / dtuairinn‡‡
|
thuairteá / dtuairteᇇ
|
thuaireadh sé, sí / dtuaireadh sé, s퇇
|
thuairimis; thuaireadh muid / dtuairimis‡‡; dtuaireadh muid‡‡
|
thuaireadh sibh / dtuaireadh sibh‡‡
|
thuairidís; thuaireadh siad / dtuairidís‡‡; dtuaireadh siad‡‡
|
a thuaireadh / a dtuaireadh*
|
thuairtí / dtuairt퇇
|
future
|
tuairfidh mé; tuairfead
|
tuairfidh tú; tuairfir†
|
tuairfidh sé, sí
|
tuairfimid; tuairfidh muid
|
tuairfidh sibh
|
tuairfidh siad; tuairfid†
|
a thuairfidh; a thuairfeas / a dtuairfidh*; a dtuairfeas*
|
tuairfear
|
conditional
|
thuairfinn / dtuairfinn‡‡
|
thuairfeá / dtuairfeᇇ
|
thuairfeadh sé, sí / dtuairfeadh sé, s퇇
|
thuairfimis; thuairfeadh muid / dtuairfimis‡‡; dtuairfeadh muid‡‡
|
thuairfeadh sibh / dtuairfeadh sibh‡‡
|
thuairfidís; thuairfeadh siad / dtuairfidís‡‡; dtuairfeadh siad‡‡
|
a thuairfeadh / a dtuairfeadh*
|
thuairfí / dtuairf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go dtuaire mé; go dtuairead†
|
go dtuaire tú; go dtuairir†
|
go dtuaire sé, sí
|
go dtuairimid; go dtuaire muid
|
go dtuaire sibh
|
go dtuaire siad; go dtuairid†
|
—
|
go dtuairtear
|
past
|
dá dtuairinn
|
dá dtuairteá
|
dá dtuaireadh sé, sí
|
dá dtuairimis; dá dtuaireadh muid
|
dá dtuaireadh sibh
|
dá dtuairidís; dá dtuaireadh siad
|
—
|
dá dtuairtí
|
imperative
|
tuairim
|
tuair
|
tuaireadh sé, sí
|
tuairimis
|
tuairigí; tuairidh†
|
tuairidís
|
—
|
tuairtear
|
verbal noun
|
tuar
|
past participle
|
tuairthe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
edit
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
tuair
|
thuair
|
dtuair
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
Further reading
edit
- Ó Dónaill, Niall (1977) “tuair”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Entries containing “tuair” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.