tyrmääminen
Finnish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
edittyrmääminen
- verbal noun of tyrmätä
- stunning, knocking out
- rejecting, dismissing (an idea, etc.)
Declension
editInflection of tyrmääminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | tyrmääminen | tyrmäämiset | ||
genitive | tyrmäämisen | tyrmäämisten tyrmäämisien | ||
partitive | tyrmäämistä | tyrmäämisiä | ||
illative | tyrmäämiseen | tyrmäämisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | tyrmääminen | tyrmäämiset | ||
accusative | nom. | tyrmääminen | tyrmäämiset | |
gen. | tyrmäämisen | |||
genitive | tyrmäämisen | tyrmäämisten tyrmäämisien | ||
partitive | tyrmäämistä | tyrmäämisiä | ||
inessive | tyrmäämisessä | tyrmäämisissä | ||
elative | tyrmäämisestä | tyrmäämisistä | ||
illative | tyrmäämiseen | tyrmäämisiin | ||
adessive | tyrmäämisellä | tyrmäämisillä | ||
ablative | tyrmäämiseltä | tyrmäämisiltä | ||
allative | tyrmäämiselle | tyrmäämisille | ||
essive | tyrmäämisenä | tyrmäämisinä | ||
translative | tyrmäämiseksi | tyrmäämisiksi | ||
abessive | tyrmäämisettä | tyrmäämisittä | ||
instructive | — | tyrmäämisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |