tytan

See also: Tytan

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɨ.tan/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨtan
• Syllabification: ty‧tan
• Homophone: Tytan

Etymology 1

Borrowed from French titane, from Ancient Greek Τιτάν (Titán).

Noun

Chemical element
Ti
Previous: skand (Sc)
Next: wanad (V)

tytan m inan

1. titanium (chemical element)

Declension

Declension of tytan

	singular
nominative	tytan
genitive	tytanu
dative	tytanowi
accusative	tytan
instrumental	tytanem
locative	tytanie
vocative	tytanie

Derived terms

• tytanowy

 

Etymology 2

Borrowed from Ancient Greek Τιτάν (Titán).

Noun

tytan m pers

1. (Greek mythology) titan
2. giant (person of extraordinary strength or powers, bodily or intellectual)

   Synonym: gigant

Declension

Declension of tytan

	singular	plural
nominative	tytan	tytani/tytany (deprecative)
genitive	tytana	tytanów
dative	tytanowi	tytanom
accusative	tytana	tytanów
instrumental	tytanem	tytanami
locative	tytanie	tytanach
vocative	tytanie	tytani

Derived terms

• tytan intelektu
• tytan pracy

 

Noun

tytan m animal

1. titan beetle

Declension

Declension of tytan

	singular	plural
nominative	tytan	tytany
genitive	tytana	tytanów
dative	tytanowi	tytanom
accusative	tytana	tytany
instrumental	tytanem	tytanami
locative	tytanie	tytanach
vocative	tytanie	tytany

Further reading

• tytan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tytan in Polish dictionaries at PWN