uczynienie

Polish

Etymology

From uczynić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.t͡ʂɨˈɲɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧czy‧nie‧nie

Noun

uczynienie n

1. verbal noun of uczynić

Declension

Declension of uczynienie

	singular
nominative	uczynienie
genitive	uczynienia
dative	uczynieniu
accusative	uczynienie
instrumental	uczynieniem
locative	uczynieniu
vocative	uczynienie

Further reading

• uczynienie in Polish dictionaries at PWN