uduszenie

Polish

Etymology

From udusić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.duˈʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧du‧sze‧nie

Noun

uduszenie n

1. verbal noun of udusić
2. strangulation (act of strangling)

Declension

Declension of uduszenie

	singular	plural
nominative	uduszenie	uduszenia
genitive	uduszenia	uduszeń
dative	uduszeniu	uduszeniom
accusative	uduszenie	uduszenia
instrumental	uduszeniem	uduszeniami
locative	uduszeniu	uduszeniach
vocative	uduszenie	uduszenia

Further reading

• uduszenie in Polish dictionaries at PWN