ugryźć się w język
Polish
editEtymology
editLiterally, “to bite [one's] tongue”.
Pronunciation
editVerb
editugryźć się w język pf (imperfective gryźć się w język)
- (intransitive, colloquial, idiomatic) to bite one's tongue (to prevent oneself from uttering a word)
- Hypernym: zamilknąć
Conjugation
editConjugation of ugryźć się w język: see ugryźć.
Further reading
edit- ktoś ugryzł się w język in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ugryźć się w język in Polish dictionaries at PWN