uitbuiter

Dutch

Etymology

From uitbuiten (“to exploit”) +‎ -er.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯tˌbœy̯.tər/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: uit‧bui‧ter

Noun

uitbuiter m (plural uitbuiters, diminutive uitbuitertje n)

1. One who exploits (people) ruthlessly.

Synonyms

• uitzuiger