Hungarian

edit
 ulti on Hungarian Wikipedia

Etymology

edit

Clipping of ultimó.[1]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈulti]
  • Hyphenation: ul‧ti
  • Rhymes: -ti

Noun

edit

ulti (plural ultik)

  1. Hungary's ultimate national trick-taking card game for three players.
  2. The achievement of winning the last trick with the seven of trumps in the game of ulti.

Declension

edit
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative ulti ultik
accusative ultit ultikat
dative ultinak ultiknak
instrumental ultival ultikkal
causal-final ultiért ultikért
translative ultivá ultikká
terminative ultiig ultikig
essive-formal ultiként ultikként
essive-modal
inessive ultiban ultikban
superessive ultin ultikon
adessive ultinál ultiknál
illative ultiba ultikba
sublative ultira ultikra
allative ultihoz ultikhoz
elative ultiból ultikból
delative ultiról ultikról
ablative ultitól ultiktól
non-attributive
possessive - singular
ultié ultiké
non-attributive
possessive - plural
ultiéi ultikéi
Possessive forms of ulti
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. ultim ultijaim(or ultiim)
2nd person sing. ultid ultijaid(or ultiid)
3rd person sing. ultija ultijai(or ultii)
1st person plural ultink ultijaink(or ultiink)
2nd person plural ultitok ultijaitok(or ultiitok)
3rd person plural ultijuk ultijaik(or ultiik)

Derived terms

edit

(Compound words):

References

edit
  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading

edit
  • ulti in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN

Latin

edit

Participle

edit

ultī

  1. inflection of ultus:
    1. nominative/vocative masculine plural
    2. genitive masculine/neuter singular