uniforma
CatalanEdit
VerbEdit
uniforma
- third-person singular present indicative form of uniformar
- second-person singular imperative form of uniformar
CzechEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
NounEdit
uniforma f
- uniform (outfit)
- Synonym: stejnokroj
DeclensionEdit
Declension
Related termsEdit
- See forma
Further readingEdit
- uniforma in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- uniforma in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
ItalianEdit
VerbEdit
uniforma
- inflection of uniformare:
Norwegian BokmålEdit
Alternative formsEdit
NounEdit
uniforma m or f
Norwegian NynorskEdit
NounEdit
uniforma f
PiedmonteseEdit
Alternative formsEdit
PronunciationEdit
NounEdit
uniforma f (plural uniforme)
SloveneEdit
PronunciationEdit
NounEdit
unifọ̑rma f
- uniform (distinctive outfit as a means of identifying members of a group)
InflectionEdit
Feminine, a-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | unifórma | ||
gen. sing. | unifórme | ||
singular | dual | plural | |
nominative | unifórma | unifórmi | unifórme |
accusative | unifórmo | unifórmi | unifórme |
genitive | unifórme | unifórm | unifórm |
dative | unifórmi | unifórmama | unifórmam |
locative | unifórmi | unifórmah | unifórmah |
instrumental | unifórmo | unifórmama | unifórmami |
SpanishEdit
VerbEdit
uniforma
- inflection of uniformar: