upoważnienie

Polish

Etymology

From upoważnić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.pɔ.vaʐˈɲɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧po‧waż‧nie‧nie

Noun

upoważnienie n

1. verbal noun of upoważnić
2. authority, authorization, entitlement, power

   Synonyms: uprawnienie, pełnomocnictwo

Declension

Declension of upoważnienie

	singular	plural
nominative	upoważnienie	upoważnienia
genitive	upoważnienia	upoważnień
dative	upoważnieniu	upoważnieniom
accusative	upoważnienie	upoważnienia
instrumental	upoważnieniem	upoważnieniami
locative	upoważnieniu	upoważnieniach
vocative	upoważnienie	upoważnienia

Further reading

• upoważnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• upoważnienie in Polish dictionaries at PWN