Swedish

edit

Etymology

edit

uppror +‎ -s- +‎ -makare. Attested since 1734.

Noun

edit

upprorsmakare c

  1. agitator
    Synonyms: uppviglare, upprorsstiftare

Declension

edit
Declension of upprorsmakare 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative upprorsmakare upprorsmakaren upprorsmakare upprorsmakarna
Genitive upprorsmakares upprorsmakarens upprorsmakares upprorsmakarnas

References

edit