Swedish edit

Etymology edit

uppror +‎ -s- +‎ -makare. Attested since 1734.

Noun edit

upprorsmakare c

  1. agitator
    Synonyms: uppviglare, upprorsstiftare

Declension edit

Declension of upprorsmakare 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative upprorsmakare upprorsmakaren upprorsmakare upprorsmakarna
Genitive upprorsmakares upprorsmakarens upprorsmakares upprorsmakarnas

References edit