uprawienie

Polish

Etymology

From uprawić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.praˈvjɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧pra‧wie‧nie

Noun

uprawienie n

1. verbal noun of uprawić

Declension

Declension of uprawienie

	singular
nominative	uprawienie
genitive	uprawienia
dative	uprawieniu
accusative	uprawienie
instrumental	uprawieniem
locative	uprawieniu
vocative	uprawienie

Further reading

• uprawienie in Polish dictionaries at PWN