vápna

See also: vapna and våpna

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈvaːpna]

Noun

vápna

1. inflection of vápno:
   1. genitive singular
   2. nominative/accusative/vocative plural

Old Norse

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

vápna

1. to arm (weapons)

Conjugation

Conjugation of vápna — active (weak class 2)

infinitive	vápna
present participle	vápnandi
past participle	vápnaðr
indicative	present	past
1st-person singular	vápna	vápnaða
2nd-person singular	vápnar	vápnaðir
3rd-person singular	vápnar	vápnaði
1st-person plural	vápnum	vápnuðum
2nd-person plural	vápnið	vápnuðuð
3rd-person plural	vápna	vápnuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	vápna	vápnaða
2nd-person singular	vápnir	vápnaðir
3rd-person singular	vápni	vápnaði
1st-person plural	vápnim	vápnaðim
2nd-person plural	vápnið	vápnaðið
3rd-person plural	vápni	vápnaði
imperative	present
2nd-person singular	vápna
1st-person plural	vápnum
2nd-person plural	vápnið

Conjugation of vápna — mediopassive (weak class 2)

infinitive	vápnask
present participle	vápnandisk
past participle	vápnazk
indicative	present	past
1st-person singular	vápnumk	vápnuðumk
2nd-person singular	vápnask	vápnaðisk
3rd-person singular	vápnask	vápnaðisk
1st-person plural	vápnumsk	vápnuðumsk
2nd-person plural	vápnizk	vápnuðuzk
3rd-person plural	vápnask	vápnuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	vápnumk	vápnuðumk
2nd-person singular	vápnisk	vápnaðisk
3rd-person singular	vápnisk	vápnaðisk
1st-person plural	vápnimsk	vápnaðimsk
2nd-person plural	vápnizk	vápnaðizk
3rd-person plural	vápnisk	vápnaðisk
imperative	present
2nd-person singular	vápnask
1st-person plural	vápnumsk
2nd-person plural	vápnizk

Noun

vápna

1. genitive plural indefinite of vápn