víkka

See also: vikka

Icelandic

From earlier víðka, from víður (“wide”) +‎ -ka.

víkka (weak verb, third-person singular past indicative víkkaði, supine víkkað)

víkka — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að víkka
supine (sagnbót)		víkkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		víkkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég víkka	við víkkum	present (nútíð)	ég víkki	við víkkum
	þú víkkar	þið víkkið		þú víkkir	þið víkkið
	hann, hún, það víkkar	þeir, þær, þau víkka		hann, hún, það víkki	þeir, þær, þau víkki

past (þátíð)	ég víkkaði	við víkkuðum	past (þátíð)	ég víkkaði	við víkkuðum
	þú víkkaðir	þið víkkuðuð		þú víkkaðir	þið víkkuðuð
	hann, hún, það víkkaði	þeir, þær, þau víkkuðu		hann, hún, það víkkaði	þeir, þær, þau víkkuðu

imperative (boðháttur)	víkka (þú)	víkkið (þið)
	víkkaðu	víkkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

víkkast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að víkkast
supine (sagnbót)		víkkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		víkkandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég víkkast	við víkkumst	present (nútíð)	ég víkkist	við víkkumst
	þú víkkast	þið víkkist		þú víkkist	þið víkkist
	hann, hún, það víkkast	þeir, þær, þau víkkast		hann, hún, það víkkist	þeir, þær, þau víkkist

past (þátíð)	ég víkkaðist	við víkkuðumst	past (þátíð)	ég víkkaðist	við víkkuðumst
	þú víkkaðist	þið víkkuðust		þú víkkaðist	þið víkkuðust
	hann, hún, það víkkaðist	þeir, þær, þau víkkuðust		hann, hún, það víkkaðist	þeir, þær, þau víkkuðust

imperative (boðháttur)	víkkast (þú)	víkkist (þið)
	víkkastu	víkkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

víkkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	víkkaður	víkkuð	víkkað	víkkaðir	víkkaðar	víkkuð
accusative (þolfall)	víkkaðan	víkkaða	víkkað	víkkaða	víkkaðar	víkkuð
dative (þágufall)	víkkuðum	víkkaðri	víkkuðu	víkkuðum	víkkuðum	víkkuðum
genitive (eignarfall)	víkkaðs	víkkaðrar	víkkaðs	víkkaðra	víkkaðra	víkkaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	víkkaði	víkkaða	víkkaða	víkkuðu	víkkuðu	víkkuðu
accusative (þolfall)	víkkaða	víkkuðu	víkkaða	víkkuðu	víkkuðu	víkkuðu
dative (þágufall)	víkkaða	víkkuðu	víkkaða	víkkuðu	víkkuðu	víkkuðu
genitive (eignarfall)	víkkaða	víkkuðu	víkkaða	víkkuðu	víkkuðu	víkkuðu