vallaris
See also: Vallaris
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /u̯alˈlaː.ris/, [u̯älˈlʲäːrɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /valˈla.ris/, [välˈläːris]
Etymology 1 edit
vallum (“wall, rampart”) + -āris (“of or pertaining to”, adjective-building suffix)
Adjective edit
vallāris (neuter vallāre); third-declension two-termination adjective
- Of or pertaining to a rampart.
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | vallāris | vallāre | vallārēs | vallāria | |
Genitive | vallāris | vallārium | |||
Dative | vallārī | vallāribus | |||
Accusative | vallārem | vallāre | vallārēs vallārīs |
vallāria | |
Ablative | vallārī | vallāribus | |||
Vocative | vallāris | vallāre | vallārēs | vallāria |
Derived terms edit
Descendants edit
- → Italian: vallare
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb edit
vallāris
References edit
- “vallaris”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “vallaris”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- vallaris in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.