varða

See also: varda, vardà, vārdā, and vārda

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvarða/

  Rhymes: -arða

Etymology 1

From Old Norse varða, from Proto-Germanic *warþō, an extension of a stem-verb *warōną (“be on guard”). See also Old High German warta (“watch”), Old Saxon warda, Middle Dutch warde.

Noun

Varða.

varða f (genitive singular vörðu, nominative plural vörður)

1. cairn

Declension

Declension of varða (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	varða	varðan	vörður	vörðurnar
accusative	vörðu	vörðuna	vörður	vörðurnar
dative	vörðu	vörðunni	vörðum	vörðunum
genitive	vörðu	vörðunnar	varða, varðna	varðanna, varðnanna

Etymology 2

Verb

varða (weak verb, third-person singular past indicative varðaði, supine varðað)

1. to affect, to concern, to regard

   Synonym: snerta

   Hvað varðar þig um það?

   What do you care about that?, What's it to you?

Conjugation

varða – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að varða
supine sagnbót		varðað
present participle lýsingarháttur nútíðar		varðandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	varða	varðaði		varði	varðaði
	þú	varðar	varðaðir		varðir	varðaðir
	hann, hún, það	varðar	varðaði		varði	varðaði
plural	við	vörðum	vörðuðum		vörðum	vörðuðum
	þið	varðið	vörðuðuð		varðið	vörðuðuð
	þeir, þær, þau	varða	vörðuðu		varði	vörðuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	varða (þú), varðaðu
plural	þið	varðið (þið), varðiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

varðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	varðaður	vörðuð	varðað	varðaðir	varðaðar	vörðuð
accusative (þolfall)	varðaðan	varðaða	varðað	varðaða	varðaðar	vörðuð
dative (þágufall)	vörðuðum	varðaðri	vörðuðu	vörðuðum	vörðuðum	vörðuðum
genitive (eignarfall)	varðaðs	varðaðrar	varðaðs	varðaðra	varðaðra	varðaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	varðaði	varðaða	varðaða	vörðuðu	vörðuðu	vörðuðu
accusative (þolfall)	varðaða	vörðuðu	varðaða	vörðuðu	vörðuðu	vörðuðu
dative (þágufall)	varðaða	vörðuðu	varðaða	vörðuðu	vörðuðu	vörðuðu
genitive (eignarfall)	varðaða	vörðuðu	varðaða	vörðuðu	vörðuðu	vörðuðu

Derived terms

• varða við
• varða við lög
• varðandi
• varði

Related terms

• vörður

Etymology 3

Noun

varða

1. indefinite genitive plural of vörður

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *warþō, an extension of a stem-verb *warōną (“be on guard”). See also Old High German warta (“watch”), Old Saxon warda, Middle Dutch warde.

Transferred from a root cognate to English ward, the term initially referred to a guard station or similar. Often outfitted with cairns, initial reasons unclarified, later as markers, lookouts or beacon-platform, etc, the term was transferred as a synonym for said cairns. Compare Swedish vårdkase (“fire beacon”).

Noun

varða f

1. guard station with cairn as a road marker or platform for beacon, lookout or other
2. cairn; further: memorial, monument
   • c. 16th century, Greenlandic Norse inscription on the Kingittorsuaq Runestone:

     ᛂᛚᛚᛁᚴᚱ᛫ᛍᛁᚴᚢᛆᚦᛍ᛬ᛍᚮᚿ᛬ᚱ᛫ᚮᚴ᛫ᛒᛆᛆᚿᚿᛂ᛬ᛐᚮᚱᛐᛆᚱᛌᚮᚿ᛬ᚮᚴᛂᚿᚱᛁᚦᛁ᛫ᚮᛍᛍᚮᚿ᛬ᛚᛆᚢᚴᛆᚱᛑᛆᚴ᛫ᛁᚿ᛬ᚠᛦᚱᛁᚱ᛫ᚵᛆᚴᚿᛑᛆᚵᚼᛚᚮᚦᚢ᛫ᚢᛆᚱᛑᛆᛐᛂ᛫ᚮᚴᚱᛦᛑᚢ᛬

     /El͡likr · Sikuaþs:so͡n:r · ok · Baan͡ne : Torta͡rson ok Enriþi · Osson : laukardak·in : fyrir · gakndag hloþu · ua͡rda te · ok rydu./

     Ärling Sigvatsson and Björne Torfridsson and Endre Åsesson, the Saturday before Rogation Day, laid cairn ”te and rydu” (some expression).

3. grave cairn; further: gravestone
4. road marker, guide marker
5. beacon, pyre

Descendants

• Icelandic: varða
• Swedish: vård, vål

Verb

varða

1. first-person singular past active indicative of verja