veðja

Icelandic

veðja (weak verb, third-person singular past indicative veðjaði, supine veðjað)

veðja — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að veðja
supine (sagnbót)		veðjað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		veðjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég veðja	við veðjum	present (nútíð)	ég veðji	við veðjum
	þú veðjar	þið veðjið		þú veðjir	þið veðjið
	hann, hún, það veðjar	þeir, þær, þau veðja		hann, hún, það veðji	þeir, þær, þau veðji

past (þátíð)	ég veðjaði	við veðjuðum	past (þátíð)	ég veðjaði	við veðjuðum
	þú veðjaðir	þið veðjuðuð		þú veðjaðir	þið veðjuðuð
	hann, hún, það veðjaði	þeir, þær, þau veðjuðu		hann, hún, það veðjaði	þeir, þær, þau veðjuðu

imperative (boðháttur)	veðja (þú)	veðjið (þið)
	veðjaðu	veðjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

veðjast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að veðjast
supine (sagnbót)		veðjast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		veðjandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég veðjast	við veðjumst	present (nútíð)	ég veðjist	við veðjumst
	þú veðjast	þið veðjist		þú veðjist	þið veðjist
	hann, hún, það veðjast	þeir, þær, þau veðjast		hann, hún, það veðjist	þeir, þær, þau veðjist

past (þátíð)	ég veðjaðist	við veðjuðumst	past (þátíð)	ég veðjaðist	við veðjuðumst
	þú veðjaðist	þið veðjuðust		þú veðjaðist	þið veðjuðust
	hann, hún, það veðjaðist	þeir, þær, þau veðjuðust		hann, hún, það veðjaðist	þeir, þær, þau veðjuðust

imperative (boðháttur)	veðjast (þú)	veðjist (þið)
	veðjastu	veðjisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

veðjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	veðjaður	veðjuð	veðjað	veðjaðir	veðjaðar	veðjuð
accusative (þolfall)	veðjaðan	veðjaða	veðjað	veðjaða	veðjaðar	veðjuð
dative (þágufall)	veðjuðum	veðjaðri	veðjuðu	veðjuðum	veðjuðum	veðjuðum
genitive (eignarfall)	veðjaðs	veðjaðrar	veðjaðs	veðjaðra	veðjaðra	veðjaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	veðjaði	veðjaða	veðjaða	veðjuðu	veðjuðu	veðjuðu
accusative (þolfall)	veðjaða	veðjuðu	veðjaða	veðjuðu	veðjuðu	veðjuðu
dative (þágufall)	veðjaða	veðjuðu	veðjaða	veðjuðu	veðjuðu	veðjuðu
genitive (eignarfall)	veðjaða	veðjuðu	veðjaða	veðjuðu	veðjuðu	veðjuðu