veðja
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse veðja, from Proto-Germanic *wadjōną.
Pronunciation edit
Verb edit
veðja (weak verb, third-person singular past indicative veðjaði, supine veðjað)
- to bet
Conjugation edit
veðja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að veðja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
veðjað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
veðjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég veðja | við veðjum | present (nútíð) |
ég veðji | við veðjum |
| þú veðjar | þið veðjið | þú veðjir | þið veðjið | ||
| hann, hún, það veðjar | þeir, þær, þau veðja | hann, hún, það veðji | þeir, þær, þau veðji | ||
| past (þátíð) |
ég veðjaði | við veðjuðum | past (þátíð) |
ég veðjaði | við veðjuðum |
| þú veðjaðir | þið veðjuðuð | þú veðjaðir | þið veðjuðuð | ||
| hann, hún, það veðjaði | þeir, þær, þau veðjuðu | hann, hún, það veðjaði | þeir, þær, þau veðjuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
veðja (þú) | veðjið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| veðjaðu | veðjiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að veðjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
veðjast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
veðjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég veðjast | við veðjumst | present (nútíð) |
ég veðjist | við veðjumst |
| þú veðjast | þið veðjist | þú veðjist | þið veðjist | ||
| hann, hún, það veðjast | þeir, þær, þau veðjast | hann, hún, það veðjist | þeir, þær, þau veðjist | ||
| past (þátíð) |
ég veðjaðist | við veðjuðumst | past (þátíð) |
ég veðjaðist | við veðjuðumst |
| þú veðjaðist | þið veðjuðust | þú veðjaðist | þið veðjuðust | ||
| hann, hún, það veðjaðist | þeir, þær, þau veðjuðust | hann, hún, það veðjaðist | þeir, þær, þau veðjuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
veðjast (þú) | veðjist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| veðjastu | veðjisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
veðjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
veðjaður | veðjuð | veðjað | veðjaðir | veðjaðar | veðjuð | |
| accusative (þolfall) |
veðjaðan | veðjaða | veðjað | veðjaða | veðjaðar | veðjuð | |
| dative (þágufall) |
veðjuðum | veðjaðri | veðjuðu | veðjuðum | veðjuðum | veðjuðum | |
| genitive (eignarfall) |
veðjaðs | veðjaðrar | veðjaðs | veðjaðra | veðjaðra | veðjaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
veðjaði | veðjaða | veðjaða | veðjuðu | veðjuðu | veðjuðu | |
| accusative (þolfall) |
veðjaða | veðjuðu | veðjaða | veðjuðu | veðjuðu | veðjuðu | |
| dative (þágufall) |
veðjaða | veðjuðu | veðjaða | veðjuðu | veðjuðu | veðjuðu | |
| genitive (eignarfall) |
veðjaða | veðjuðu | veðjaða | veðjuðu | veðjuðu | veðjuðu | |