veiða

See also: veida, veîda, and veidā

Faroese

Etymology

From Old Norse veiða, from Proto-Germanic *waiþijaną.

Noun

veiða f (genitive singular veiðu, plural veiður)

1. (uncountable) hunting
2. (countable) yield from hunting

Declension

Declension of veiða
f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	veiða	veiðan	veiður	veiðurnar
accusative	veiðu	veiðuna	veiður	veiðurnar
dative	veiðu	veiðuni	veiðum	veiðunum
genitive	veiðu	veiðunnar	veiða	veiðanna

Verb

veiða (third person singular past indicative veiddi, third person plural past indicative veiddu, supine veitt)

1. to hunt

Conjugation

Conjugation of veiða (group v-3)
infinitive	veiða
supine	veitt
participle (a18)1	veiðandi	veiddur
	present	past
first singular	veiði	veiddi
second singular	veiðir	veiddi
third singular	veiðir	veiddi
plural	veiða	veiddu
	imperative
singular	veið!
plural	veiðið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse veiða, from Proto-Germanic *waiþijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈveiːða/
• Rhymes: -eiːða

Verb

veiða

1. (transitive, governs the accusative) to hunt
2. (transitive, governs the accusative) to fish

Conjugation

veiða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að veiða
supine (sagnbót)		veitt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		veiðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég veiði	við veiðum	present (nútíð)	ég veiði	við veiðum
	þú veiðir	þið veiðið		þú veiðir	þið veiðið
	hann, hún, það veiðir	þeir, þær, þau veiða		hann, hún, það veiði	þeir, þær, þau veiði
past (þátíð)	ég veiddi	við veiddum	past (þátíð)	ég veiddi	við veiddum
	þú veiddir	þið veidduð		þú veiddir	þið veidduð
	hann, hún, það veiddi	þeir, þær, þau veiddu		hann, hún, það veiddi	þeir, þær, þau veiddu
imperative (boðháttur)	veið (þú)	veiðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	veiddu	veiðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

veiðast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að veiðast
supine (sagnbót)		veiðst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		veiðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég veiðist	við veiðumst	present (nútíð)	ég veiðist	við veiðumst
	þú veiðist	þið veiðist		þú veiðist	þið veiðist
	hann, hún, það veiðist	þeir, þær, þau veiðast		hann, hún, það veiðist	þeir, þær, þau veiðist
past (þátíð)	ég veiddist	við veiddumst	past (þátíð)	ég veiddist	við veiddumst
	þú veiddist	þið veiddust		þú veiddist	þið veiddust
	hann, hún, það veiddist	þeir, þær, þau veiddust		hann, hún, það veiddist	þeir, þær, þau veiddust
imperative (boðháttur)	veiðst (þú)	veiðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	veiðstu	veiðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

veiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	veiddur	veidd	veitt		veiddir	veiddar	veidd
accusative (þolfall)	veiddan	veidda	veitt		veidda	veiddar	veidd
dative (þágufall)	veiddum	veiddri	veiddu		veiddum	veiddum	veiddum
genitive (eignarfall)	veidds	veiddrar	veidds		veiddra	veiddra	veiddra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	veiddi	veidda	veidda		veiddu	veiddu	veiddu
accusative (þolfall)	veidda	veiddu	veidda		veiddu	veiddu	veiddu
dative (þágufall)	veidda	veiddu	veidda		veiddu	veiddu	veiddu
genitive (eignarfall)	veidda	veiddu	veidda		veiddu	veiddu	veiddu

Derived terms

Derived terms

• veiða dýr (to hunt animals)
• veiða fisk (to fish)
• veiða í gildru (to trap)
• veiða ofan af (to skim)
• veiða eitthvað upp úr einhverjum (to cajole a secret out of somebody, to wheedle a secret out of somebody)

Related terms

• veiði