viceregnum
Latin edit
Noun edit
vicerēgnum n (genitive vicerēgnī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | vicerēgnum | vicerēgna |
Genitive | vicerēgnī | vicerēgnōrum |
Dative | vicerēgnō | vicerēgnīs |
Accusative | vicerēgnum | vicerēgna |
Ablative | vicerēgnō | vicerēgnīs |
Vocative | vicerēgnum | vicerēgna |