Latin

edit

Etymology

edit

From victus +‎ -ālis.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

victuālis (neuter victuāle); third-declension two-termination adjective

  1. nutritional

Declension

edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative vīctuālis vīctuāle vīctuālēs vīctuālia
Genitive vīctuālis vīctuālium
Dative vīctuālī vīctuālibus
Accusative vīctuālem vīctuāle vīctuālēs
vīctuālīs
vīctuālia
Ablative vīctuālī vīctuālibus
Vocative vīctuālis vīctuāle vīctuālēs vīctuālia

Descendants

edit

References

edit
  • victualis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • victualis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.