vietus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of vieō.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /u̯iˈeː.tus/, [u̯iˈeːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /viˈe.tus/, [viˈɛːt̪us]
Participle edit
viētus (feminine viēta, neuter viētum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | viētus | viēta | viētum | viētī | viētae | viēta | |
Genitive | viētī | viētae | viētī | viētōrum | viētārum | viētōrum | |
Dative | viētō | viētō | viētīs | ||||
Accusative | viētum | viētam | viētum | viētōs | viētās | viēta | |
Ablative | viētō | viētā | viētō | viētīs | |||
Vocative | viēte | viēta | viētum | viētī | viētae | viēta |