vincturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of vinciō.
Participle
editvīnctūrus (feminine vīnctūra, neuter vīnctūrum); first/second-declension participle
- about to bind
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | vīnctūrus | vīnctūra | vīnctūrum | vīnctūrī | vīnctūrae | vīnctūra | |
Genitive | vīnctūrī | vīnctūrae | vīnctūrī | vīnctūrōrum | vīnctūrārum | vīnctūrōrum | |
Dative | vīnctūrō | vīnctūrō | vīnctūrīs | ||||
Accusative | vīnctūrum | vīnctūram | vīnctūrum | vīnctūrōs | vīnctūrās | vīnctūra | |
Ablative | vīnctūrō | vīnctūrā | vīnctūrō | vīnctūrīs | |||
Vocative | vīnctūre | vīnctūra | vīnctūrum | vīnctūrī | vīnctūrae | vīnctūra |