vortumi

Esperanto

Etymology

From vorto +‎ -um- +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [vorˈtumi]
• Rhymes: -umi
• Hyphenation: vor‧tu‧mi

Verb

vortumi (present vortumas, past vortumis, future vortumos, conditional vortumus, volitive vortumu)

1. (transitive) to verbalize

   Synonym: vortigi

Conjugation

Conjugation of vortumi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		vortumas		vortumis		vortumos
active participle		vortumanta	vortumantaj	vortuminta	vortumintaj	vortumonta	vortumontaj
	acc.	vortumantan	vortumantajn	vortumintan	vortumintajn	vortumontan	vortumontajn
passive participle		vortumata	vortumataj	vortumita	vortumitaj	vortumota	vortumotaj
	acc.	vortumatan	vortumatajn	vortumitan	vortumitajn	vortumotan	vortumotajn
nominal active participle		vortumanto	vortumantoj	vortuminto	vortumintoj	vortumonto	vortumontoj
	acc.	vortumanton	vortumantojn	vortuminton	vortumintojn	vortumonton	vortumontojn
nominal passive participle		vortumato	vortumatoj	vortumito	vortumitoj	vortumoto	vortumotoj
	acc.	vortumaton	vortumatojn	vortumiton	vortumitojn	vortumoton	vortumotojn
adverbial active participle		vortumante		vortuminte		vortumonte
adverbial passive participle		vortumate		vortumite		vortumote

infinitive		vortumi						imperative		vortumu						conditional		vortumus