vuorottaminen
Finnish
editEtymology
editPronunciation
edit- IPA(key): /ˈʋuo̯rotːɑminen/, [ˈʋuo̞̯ro̞t̪ˌt̪ɑ̝mine̞n]
- Rhymes: -ɑminen
- Syllabification(key): vuo‧rot‧ta‧mi‧nen
Noun
editvuorottaminen
- verbal noun of vuorottaa
- scheduling
- substituting (for), acting as a substitute
Declension
editInflection of vuorottaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | vuorottaminen | vuorottamiset | ||
genitive | vuorottamisen | vuorottamisten vuorottamisien | ||
partitive | vuorottamista | vuorottamisia | ||
illative | vuorottamiseen | vuorottamisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | vuorottaminen | vuorottamiset | ||
accusative | nom. | vuorottaminen | vuorottamiset | |
gen. | vuorottamisen | |||
genitive | vuorottamisen | vuorottamisten vuorottamisien | ||
partitive | vuorottamista | vuorottamisia | ||
inessive | vuorottamisessa | vuorottamisissa | ||
elative | vuorottamisesta | vuorottamisista | ||
illative | vuorottamiseen | vuorottamisiin | ||
adessive | vuorottamisella | vuorottamisilla | ||
ablative | vuorottamiselta | vuorottamisilta | ||
allative | vuorottamiselle | vuorottamisille | ||
essive | vuorottamisena | vuorottamisina | ||
translative | vuorottamiseksi | vuorottamisiksi | ||
abessive | vuorottamisetta | vuorottamisitta | ||
instructive | — | vuorottamisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |