wąsal

See also: wasal

Polish

Etymology

From wąs +‎ -al.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɔw̃.sal/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔw̃sal
• Syllabification: wą‧sal

Noun

wąsal m pers

1. (colloquial) a man with a prominent moustache

   Synonym: wąsacz

Declension

Declension of wąsal

	singular	plural
nominative	wąsal	wąsale
genitive	wąsala	wąsali/wąsalów
dative	wąsalowi	wąsalom
accusative	wąsala	wąsali/wąsalów
instrumental	wąsalem	wąsalami
locative	wąsalu	wąsalach
vocative	wąsalu	wąsale

Noun

wąsal m animal

1. African barbet (a bird belonging to the family Lybiidae)

Declension

Declension of wąsal

	singular	plural
nominative	wąsal	wąsale
genitive	wąsala	wąsali
dative	wąsalowi	wąsalom
accusative	wąsala	wąsale
instrumental	wąsalem	wąsalami
locative	wąsalu	wąsalach
vocative	wąsalu	wąsale

Further reading

• wąsal in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wąsal in Polish dictionaries at PWN