Old Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *volďa. First attested in c. 1455–1460.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɫɔd͡za/
  • IPA(key): (15th CE) /vɫɔd͡za/

Noun

edit

włodza f

  1. property, belongings, estate
    • 1875 [c. 1455-1460], Zygmunt Celichowski, editor, Słowniczek łacińsko- polski wyrazów prawa magdeburskiego z wieku XV. Przedruk homograficzny z kodeksu kórnickiego[1], page 9:
      Wlodze obyeczanya posessiones sponsionis
      [Włodze obiecania posessiones sponsionis]

Descendants

edit
  • Polish: władza, włodza

References

edit
  • Boryś, Wiesław (2005) “włodza”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “włodza”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “włodza”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

włodza f

  1. Middle Polish form of władza

Further reading

edit
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “włodza”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]