wałczenie

See also: walczenie

Polish

Etymology

From wałczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vawˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: wał‧cze‧nie

Noun

wałczenie n

1. verbal noun of wałczyć
2. (phonology) l-vocalization (process by which an /l/ sound is replaced by a vowel or semivowel)

Declension

Declension of wałczenie

	singular
nominative	wałczenie
genitive	wałczenia
dative	wałczeniu
accusative	wałczenie
instrumental	wałczeniem
locative	wałczeniu
vocative	wałczenie

Related terms

verbs

• wałczyć impf

 

Further reading

• wałczenie in Polish dictionaries at PWN