wegetacja

See also: wegetacją

Polish

Etymology

Borrowed from French végétation.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɛ.ɡɛˈtat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: we‧ge‧tac‧ja

Noun

wegetacja f (related adjective wegetacyjny)

1. (botany) vegetation (act or process of vegetating, or growing as a plant does; vegetable growth)
2. vegetating (living or spending a period of time in a dull, inactive, unchallenging way)

Declension

Declension of wegetacja

	singular
nominative	wegetacja
genitive	wegetacji
dative	wegetacji
accusative	wegetację
instrumental	wegetacją
locative	wegetacji
vocative	wegetacjo

Derived terms

adjectives

• wegetatywny

 

adverbs

• wegetatywnie

 

nouns

• wegetatywność

 

verbs

• wegetować impf

 

Further reading

• wegetacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wegetacja in Polish dictionaries at PWN