wielbiciel

Polish

Etymology

From wielbić +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /vjɛlˈbi.t͡ɕɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕɛl
• Syllabification: wiel‧bi‧ciel

Noun

wielbiciel m pers (female equivalent wielbicielka)

1. admirer

   Synonym: miłośnik

2. adorer, admirer

   Synonym: adorator

Declension

Declension of wielbiciel

	singular	plural
nominative	wielbiciel	wielbiciele
genitive	wielbiciela	wielbicieli
dative	wielbicielowi	wielbicielom
accusative	wielbiciela	wielbicieli
instrumental	wielbicielem	wielbicielami
locative	wielbicielu	wielbicielach
vocative	wielbicielu	wielbiciele

Related terms

verbs

• uwielbiać
• uwielbić
• wielbić

 

Further reading

• wielbiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wielbiciel in Polish dictionaries at PWN