wilgoć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vľ̥gotь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvil.ɡɔt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ilɡɔt͡ɕ
• Syllabification: wil‧goć

Noun

wilgoć f

1. humidity, moisture

Declension

Declension of wilgoć

	singular
nominative	wilgoć
genitive	wilgoci
dative	wilgoci
accusative	wilgoć
instrumental	wilgocią
locative	wilgoci
vocative	wilgoci

Derived terms

adjective

• wilgotny

 

Related terms

adverbs

• wilgotnie
• wilgotno

 

nouns

• wilgotnościomierz
• wilgotność

 

verbs

• wilgotnieć impf
• zwilgotnieć pf
• zwilżać impf
• zwilżyć pf

 

Further reading

• wilgoć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wilgoć in Polish dictionaries at PWN