wokabulista

See also: wokabulistą

Polish

Etymology

From wokabuła +‎ -ista. Compare English vocabulist, Italian vocabulista.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɔ.ka.buˈlis.ta/
• Rhymes: -ista
• Syllabification: wo‧ka‧bu‧lis‧ta

Noun

wokabulista m pers

1. (obsolete) lexicographer

   Synonym: słownikarz

Declension

Declension of wokabulista

	singular	plural
nominative	wokabulista	wokabuliści/wokabulisty (deprecative)
genitive	wokabulisty	wokabulistów
dative	wokabuliście	wokabulistom
accusative	wokabulistę	wokabulistów
instrumental	wokabulistą	wokabulistami
locative	wokabuliście	wokabulistach
vocative	wokabulisto	wokabuliści

Further reading

• wokabulista in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wokabulista”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wokabulista on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl