Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *vьrěva. By surface analysis, wrzeć +‎ -awa. Cognate with Czech vřava.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈvʐa.va/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ava
  • Syllabification: wrza‧wa

Noun

edit

wrzawa f

  1. uproar, hubbub, tumult
    • 2020 December 16, Witold M. Orłowski, “Ani zwycięstwo, ani klęska?”, in Rzeczpospolita[1], archived from the original on 2023-02-20:
      Wrzawa wokół unijnego porozumienia pokazuje, że czasem dość trudno ustalić, czy wódz odniósł wielkie zwycięstwo, czy poniżającą klęskę.
      The controversy surrounding the alliance's agreement shows that it's sometimes rather difficult to determine whether the leader has gotten a great victory or a diminishing defeat.
  2. racket, din (loud noise of mingled voices or sounds)
    • 2021, Maja Kotarska, Strusie jajo[2], Wydawnictwo Estymator, archived from the original on 2023-02-20, page 5:
      Na samym środku trawnika leniwie wylegiwała się kotka Mopka. Od czasu do czasu otwierała jedno oko i czujnie zerkała na hałaśliwą gromadę studentów, sprawdzając, czy któryś nie zamierza zrobić jej głupiego dowcipu. [...]
      Joli i Agatce również przeszkadzała wrzawa. Miały porozmawiać o ważnych sprawach, ale jak to zrobić, kiedy człowiek nie słyszy nawet własnego głosu?
      Mopka the cat was lying in the very center of the lawn. From time to time she opened one eye and warily glanced at the noisy crowd of students, checking whether one of them intended to play a stupid trick on her. [...]
      The clamor also hindered Jola and Agatka. They were supposed to talk about important matters, but how could they do that when a person doesn't even hear their own voice?

Declension

edit

Derived terms

edit
adjectives
adverbs

Further reading

edit
  • wrzawa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrzawa in Polish dictionaries at PWN