wybaczenie

Polish

Etymology

From wybaczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.baˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: wy‧ba‧cze‧nie

Noun

wybaczenie n

1. verbal noun of wybaczyć

Declension

Declension of wybaczenie

	singular
nominative	wybaczenie
genitive	wybaczenia
dative	wybaczeniu
accusative	wybaczenie
instrumental	wybaczeniem
locative	wybaczeniu
vocative	wybaczenie

Further reading

• wybaczenie in Polish dictionaries at PWN