wybryk

Polish

Etymology

Deverbal from wybrykać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.brɨk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨbrɨk
• Syllabification: wy‧bryk

Noun

wybryk m inan

1. excess; misdeed; antic

Declension

Declension of wybryk

	singular	plural
nominative	wybryk	wybryki
genitive	wybryku	wybryków
dative	wybrykowi	wybrykom
accusative	wybryk	wybryki
instrumental	wybrykiem	wybrykami
locative	wybryku	wybrykach
vocative	wybryku	wybryki

Further reading

• wybryk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wybryk in Polish dictionaries at PWN