wyczerpanie

Polish

Etymology

From wyczerpać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.t͡ʂɛrˈpa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧czer‧pa‧nie

Noun

wyczerpanie n

1. verbal noun of wyczerpać
2. burnout, emaciation, exhaustion (supreme tiredness; having exhausted energy)

   Synonym: wycieńczenie

Declension

Declension of wyczerpanie

	singular
nominative	wyczerpanie
genitive	wyczerpania
dative	wyczerpaniu
accusative	wyczerpanie
instrumental	wyczerpaniem
locative	wyczerpaniu
vocative	wyczerpanie

Related terms

adjectives

• wyczerpany
• wyczerpujący

 

adverb

• wyczerpująco

 

verbs

• wyczerpać pf
• wyczerpywać impf

 

Further reading

• wyczerpanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyczerpanie in Polish dictionaries at PWN