wyjałowiały
Polish
editEtymology
editFrom wyjałowić + -ły. First attested in 1845.[1]
Pronunciation
editAdjective
editwyjałowiały (not comparable, no derived adverb)
- Synonym of nieurodzajny
- barren (devoid of spiritual and intellectual values)
Declension
editDeclension of wyjałowiały (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | wyjałowiały | wyjałowiała | wyjałowiałe | wyjałowiali | wyjałowiałe | |
genitive | wyjałowiałego | wyjałowiałej | wyjałowiałego | wyjałowiałych | ||
dative | wyjałowiałemu | wyjałowiałej | wyjałowiałemu | wyjałowiałym | ||
accusative | wyjałowiałego | wyjałowiały | wyjałowiałą | wyjałowiałe | wyjałowiałych | wyjałowiałe |
instrumental | wyjałowiałym | wyjałowiałą | wyjałowiałym | wyjałowiałymi | ||
locative | wyjałowiałym | wyjałowiałej | wyjałowiałym | wyjałowiałych |
References
editFurther reading
edit- wyjałowiały in Polish dictionaries at PWN