wyjałowiały

Polish

Etymology

From wyjałowić +‎ -ły. First attested in 1845.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.ja.wɔˈvja.wɨ/
• Rhymes: -awɨ
• Syllabification: wy‧ja‧ło‧wia‧ły

Adjective

wyjałowiały (not comparable, no derived adverb)

1. Synonym of nieurodzajny
2. barren (devoid of spiritual and intellectual values)

Declension

Declension of wyjałowiały (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wyjałowiały		wyjałowiała	wyjałowiałe	wyjałowiali	wyjałowiałe
genitive	wyjałowiałego		wyjałowiałej	wyjałowiałego	wyjałowiałych
dative	wyjałowiałemu		wyjałowiałej	wyjałowiałemu	wyjałowiałym
accusative	wyjałowiałego	wyjałowiały	wyjałowiałą	wyjałowiałe	wyjałowiałych	wyjałowiałe
instrumental	wyjałowiałym		wyjałowiałą	wyjałowiałym	wyjałowiałymi
locative	wyjałowiałym		wyjałowiałej	wyjałowiałym	wyjałowiałych

Further reading

• wyjałowiały in Polish dictionaries at PWN