wykręcenie

Polish

Etymology

From wykręcić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨk.rɛnˈt͡sɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: wyk‧rę‧ce‧nie

Noun

wykręcenie n

1. verbal noun of wykręcić

Declension

Declension of wykręcenie

	singular
nominative	wykręcenie
genitive	wykręcenia
dative	wykręceniu
accusative	wykręcenie
instrumental	wykręceniem
locative	wykręceniu
vocative	wykręcenie

Further reading

• wykręcenie in Polish dictionaries at PWN