wymoczenie

Polish

Etymology

From wymoczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.mɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: wy‧mo‧cze‧nie

Noun

wymoczenie n

1. verbal noun of wymoczyć

Declension

Declension of wymoczenie

	singular
nominative	wymoczenie
genitive	wymoczenia
dative	wymoczeniu
accusative	wymoczenie
instrumental	wymoczeniem
locative	wymoczeniu
vocative	wymoczenie

Further reading

• wymoczenie in Polish dictionaries at PWN