Wiktionary

wyręka

See also: wyręką

Polish edit

Etymology edit

Deverbal from wyręczyć. First attested in 1843.[1]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /vɨˈrɛŋ.ka/
  • Rhymes: -ɛŋka
  • Syllabification: wy‧rę‧ka

Noun edit

wyręka f

  1. relief (release from a post or duty, as when replaced by another)
  2. relief (person who takes over a shift for another)

Declension edit

Declension of wyręka
singular plural
nominative wyręka wyręki
genitive wyręki wyręk
dative wyręce wyrękom
accusative wyrękę wyręki
instrumental wyręką wyrękami
locative wyręce wyrękach
vocative wyręko wyręki

Related terms edit

verbs

References edit

  1. ^ Gazeta Teatralna: dziennik poświęcony teatrowi, muzyce i literaturze‎[1], number 13/14, 1843, page 13

Further reading edit

  • wyręka in Polish dictionaries at PWN
  • wyręka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wyręka&oldid=78747217"