wyrtgemang

Old English

Etymology

wyrt +‎ ġemang

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwyrt.jeˌmɑnɡ/, [ˈwyrˠt.jeˌmɑŋɡ]

Noun

wyrtġemang n

1. spice

Declension

Declension of wyrtgemang (strong a-stem)

Case	Singular	Plural
nominative	wyrtġemang	wyrtġemang
accusative	wyrtġemang	wyrtġemang
genitive	wyrtġemanges	wyrtġemanga
dative	wyrtġemange	wyrtġemangum