załatwienie

Polish

Etymology

From załatwić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.watˈfjɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: za‧łat‧wie‧nie

Noun

załatwienie n

1. verbal noun of załatwić

Declension

Declension of załatwienie

	singular
nominative	załatwienie
genitive	załatwienia
dative	załatwieniu
accusative	załatwienie
instrumental	załatwieniem
locative	załatwieniu
vocative	załatwienie

Further reading

• załatwienie in Polish dictionaries at PWN