zaciekawienie

Polish

Etymology

From zaciekawić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.t͡ɕɛ.kaˈvjɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: za‧cie‧ka‧wie‧nie

Noun

zaciekawienie n

1. verbal noun of zaciekawić
2. curiosity, interest (strong desire to learn something)

   Synonym: ciekawość

Declension

Declension of zaciekawienie

	singular
nominative	zaciekawienie
genitive	zaciekawienia
dative	zaciekawieniu
accusative	zaciekawienie
instrumental	zaciekawieniem
locative	zaciekawieniu
vocative	zaciekawienie

Related terms

adjectives

• zaciekawiony

 

verbs

• zaciekawiać impf
• zaciekawić pf

 

Further reading

• zaciekawienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaciekawienie in Polish dictionaries at PWN